Çocuklarınız varsa, büyümeleri ve gelişmeleri hakkında sizi her gün endişelendirebilecek birçok şey vardır.

Örneğin, ne yedikleri, okulda neler öğrendikleri ve yeterince arkadaş edinip edinmedikleri konusunda endişelenebilirsiniz.

Ve muhtemelen başkalarının onlara nasıl davrandığı konusunda endişeleniyorsunuz: Zorbalığa mı uğruyorlar?

Bu nedenle, başka bir ebeveynden veya bir öğretmenden çocuğunuzun geri bildirim aldığına dair geri bildirim almanız sizi şaşırtabilir. dır-dir zorba – ve başka bir çocuğa karşı kaba davrandıklarını.

Çocuğunuzun bir başkasının mutsuzluğunun kaynağı olduğunu duymak stresli olsa da empatik ve kibar bir insan yetiştirmek için atabileceğiniz adımlar var.

Pediatrik psikolog Amy Lee, PhD, “Çocuklara, diğer insanlarla geçinmede bir sorun varsa bunun zorbalık olarak kabul edildiğini öğretmek önemlidir” diye açıklıyor. “Ve bir ebeveyn olarak zorbalık davranışı gördüğünüzde, bunun düzeltildiğinden ve durdurulduğundan emin olmalısınız.”

Dr. Lee, çocuğunuzla açık, iddialı iletişimi teşvik etmenin birkaç yolunu paylaşıyor ve zorbalığı nasıl durduracağınızı açıklıyor.

Zorbalık nedir?

Son yıllarda, “zorbalık” kelimesi, birinin diğerine nasıl olumsuz bir şekilde davrandığını tanımlamanın daha yaygın bir yolu haline geldi.

Dr. Lee, bunu “bir kişiye veya gruba, o kişi veya grup üzerinde güç uygulamak için yöneltilen tekrarlanan saldırgan davranış” olarak tanımlar.

Bu, başkalarını kontrol etmeyi, taciz etmeyi ve korkutmayı içerebilir.

Bir kabadayı düşündüğünüzde, okulun oyun alanında cüssesiyle başkalarını alt edebilecek bir çocuk hayal ediyorsunuzdur. Ama aslında, cinsiyeti, cinsiyeti, ırkı, yaşı veya büyüklüğü ne olursa olsun herkes zorba olabilir.

Ve zorbalık beden eğitimi dersinden internete kadar her yerde olabilir. Siber zorbalık genellikle gizlice gerçekleşir ve tespit edilmesi daha zor olabilir.

Dr. Lee, “Bence ebeveynlerin anlaması gereken bir şey, çocukların aynı anda hem zorbalığa hem de zorbalığa maruz kalabileceğidir,” diye açıklıyor Dr. Lee. “Zorbalık güçle ilgili olsa da, bir çocuk başka bir konuda güvensizliğe sahip olabilir ve zorbalığı önemli ve fark edilmiş hissetmenin bir yolu olarak kullanabilir.”

Çocuğunuz zorbalık yapıyorsa, kötü bir çocuğunuz olmadığını anlamanız önemlidir – çocuğunuz zorbalığı yalnızca bir durumu yönetmek veya kendini korumak için bir strateji olarak kullanıyor olabilir.

Çocuğunuza zorba olmamayı nasıl öğreteceğinize dair ipuçları

Peki, çocuğunuzla zorbalık hakkında konuşmaya ne zaman başlamalısınız? Dr. Lee, çocuğunuza bazı temel becerileri erkenden öğreterek temeli atmanız gerektiğini söylüyor – çocuğunuzun başkalarıyla arkadaşlıklar kurmaya başladığı anaokulu kadar erken bir tarihte.

Dr. Lee, “Yaşlandıkça, çocuğunuza niyet etmeyi öğretmeye başlamak istersiniz” diyor. “Tekrarlanan konuşmalara ihtiyacınız var – bu, onlara sosyal ve duygusal özdenetim hakkında öğretmek için devam eden bir süreçtir.”

İşte yapabileceğiniz birkaç şey.

Saygı ve nezaketi pekiştirin

Muhtemelen çocuğunuzla yetişkinlere saygı duymaktan bahsetmişsinizdir, ancak çocuklar da dahil olmak üzere herkese saygı duymaları gerektiğini ve onlara nezaketle davranmaları gerektiğini anlamalarını sağlayın.

“Çocuklar doğal olarak bakıcılarına bağlılık ararlar. Çocuklarımızla her etkileşimimizde nezaketi öğretiyoruz” diyor Dr. Lee. “Davranışlarını ve eylemlerini kibar, yardımsever ve nazik olarak etiketlemek, nezaket ve saygıyı pekiştirmenin iyi yollarıdır.”

Duygusal dili öğretin

Küçük yaşlardan itibaren hepimizin duyguları olduğunu öğrenmek, çocuğunuzun başkalarıyla nasıl iletişim kuracağını ve başkalarının nasıl hissettiğini anlamasına yardımcı olabilir.

“Çocukların bir şey olduğunda ne hissettiklerini belirlemelerine yardımcı olmak için duyguları etiketleyin. Örneğin, ‘Bu seni çok kızdırıyor’ diyebilirsiniz. Annenin oyuncağını elinden almasından hoşlanmadığını biliyorum.’ Dr. Lee, “Bana sarıldığınızda kendimi iyi hissediyorum” veya “Birlikte oynadığımızda mutlu oluyoruz” gibi olumlu duygusal deneyimleri de etiketlememiz gerektiğini aktarıyor. “Aynı zamanda çocukların, diğer insanların duygusal durumları olduğunu anlamalarına da yardımcı oluyor.”

Kendini kontrol etmeyi öğretmek için olumlu dikkat uygulayın

“Beklenen veya olumlu davranışlara çok dikkat edin. Yardımcı olduğun için teşekkür ederim. Dinlediğiniz için teşekkürler’” diye tavsiyede bulunuyor Dr. Lee. “Bir ebeveyn gelip bana ‘5 yaşındaki çocuğum küstah ve asla dinlemiyor’ derse, onlara öğrettiğimiz ilk şey pozitif dikkattir.”

Verdiğiniz her düzeltme veya ceza için, onlara neyi doğru yaptıklarını beş ila 10 kez anlatmayı hedeflediğinizi ekliyor. Pozitif dikkat, davranışı şekillendirmede negatif dikkat, ceza veya düzeltmelerden çok daha güçlüdür.

Sakinleşmek için bir zaman aşımı deneyin

Çocuğunuz 7/24 mükemmel bir melek değildir, bu nedenle sinir krizi geçirebilecekleri, tartışabilecekleri veya başkalarına saldırabilecekleri anlarda Dr. Lee, olumsuz davranışlara aşırı dikkat etmeyin diyor.

“Molaları sakinleşmenin bir yolu olarak kullanın. Tüm dikkati toplayın ve çocuğunuza kendini toparlaması için zaman verin” diye tavsiyede bulunuyor. “Çatışmaya neden olan çocuğu ve nesneyi fazla konuşmadan hemen ortamdan uzaklaştırın. İşler düzeldiğinde, problem çözebilirsiniz.”

Problem çözmeyi tanıtın

Diyelim ki çocuğunuz küçük kardeşine defalarca vuruyor. Davranışı defalarca düzelttiniz, ancak davranış devam ediyor. Nedenini bulmak için birlikte biraz problem çözün.

“’Kardeşine vurmaya devam ediyorsun’ diyebilirsin. Naber?’ Bunu yaparak, çocuğunuza sorunu adlandırmayı öğretiyorsunuz ve onun bakış açısını elde ediyorsunuz,” diye açıklıyor Dr. Lee. “O zaman, resmin tamamıyla donanmış olarak – belki de küçük erkek kardeş, kardeşinin oyuncaklarını mahvediyor – birlikte bir çözüm bulabilirsiniz.”

arkadaşlarını tanımak

Çocuğunuzun arkadaş çevresine dikkat edin. Konuşmalarına kulak misafiri olun demiyoruz ama hepsinin birbiriyle nasıl etkileşime girdiğini gözlemleyin. Araba paylaşımı sırası sizdeyse, bu arka koltuk konuşmaları, grup içindeki dinamikler hakkında çok şey öğrenmenize yardımcı olabilir.

Dr. Lee, “Ebeveynler çocukların ilk öğretmenleridir” diyor. “Ebeveynler, çocuklarının arkadaşlarına da olumlu rol modeller olarak birbirlerine değer vermeyi öğretmeye devam edebilirler.”

Ya zorbalığa uğrayan çocuğunuzsa?

Çocuğunuzun karşılık vermesi hiç uygun mu? Kısa cevap hayır.

Dr. Lee, “Saldırgan davranış, önce biri sizi incitmiş olsa bile saldırgan davranıştır” diyor. “Saldırganlık kısa vadede bir çözüm gibi görünse de sonunda hayatta çok daha büyük sorunlara yol açabilir. Toplum kendini kontrol etmeyi ve atılganlığı ödüllendiriyor.”

Bu nedenle, çocuğunuzun bazı ilişkilerinde sözlü saldırganlık kültürü olsa da, bu olumsuz davranış kalıplarını başkalarıyla devam ettirmeyecek şekilde kendilerini nasıl yöneteceklerini öğrenmeleri önemlidir. Dr. Lee birkaç örnek veriyor:

• Arkadaşlarıyla birlikte ayağa kalkıp “Kes şunu!” demeyi öğrenebilirler. veya bir şey çok ileri gidiyorsa “Bunu yapmamalıyız”.
• Zorbalığa uğruyorlarsa, “Tıpkı çocuklara öğle yemeği paranızı vermemeyi öğrettiğimiz gibi, zorbayı da öfkenizle, dikkatinizle veya incitmenizle beslemeyin. Onlara hiçbir şey vermeyin,” diye tavsiyede bulunuyor Dr. Lee. Çocuklar tepki vermeyerek güçlerini geri kazanabilirler.

Peki ya çocuğunuz zaten ergenlik çağındaysa ve başkalarına zorbalık yapıyormuş gibi hissediyorsanız? Bu stratejileri uygulamaya başlamak için asla geç değildir. Ve bunu öğretmenize yardımcı olacak pek çok kaynak var.

Dr. Lee, “Okul danışmanları, kolluk kuvvetleri, akıl sağlığı uzmanları ve çocuk doktorları, durum ne olursa olsun, ebeveynlere ve çocuklara yardımcı olacak stratejilerle iyi donanımlıdır” diye teşvik ediyor.