KAlman ICE ve bölgesel trenlerinde uzun zamandan beri standart hale gelen, tıpkı tren gecikmesi gibi, sarı renkli “WC kullanılamaz” işaretlerini bilmiyor. Kilitli, arızalı tren tuvaletleri günümüz demiryolu müşterilerinin en yaygın sıkıntılarından biridir. Almanya'da demiryollarının ilk zamanlarında tren yolcularının bu tür endişeleri yoktu: Nürnberg-Fürth güzergahının 1835'te açılmasından bu yana geçen ilk otuz yılda trenlerde rahatlama imkanı yoktu. Vagonlarda bölmeler ve oturma yerleri mevcuttu ancak gemide tuvalet yoktu.
Gezginler kelimenin tam anlamıyla kendilerini toparlamak ve bir sonraki tren istasyonunda durana kadar işlerini ertelemek zorunda kaldılar; burada platform mandalları ve pisuarlar olarak adlandırılan yerlere hızla dışkılayabileceklerdi. Bunu başaramayanlar yolculuk sırasında bir botu veya şapkayı priz olarak kullanabilirdi.
Demiryolu ağı genişledikçe ve tren güzergahları uzadıkça sorun hızla daha da kötüleşti. Bu nedenle, 1855 gibi erken bir tarihte, bir Fürth doktoru “Ärztlichen Intelligence-Blatt”ta her trene bir “kalkış vagonu” takılmasını talep etmişti, aksi takdirde demiryollarında zorunlu “dışkı ve idrar tutulması” trenlerin zarar görmesine yol açacaktı. yolcuların sağlığı.
Tren tuvaletinin şimdiye kadar büyük ölçüde keşfedilmemiş tarihine ait bu ve diğer keskin ayrıntılar artık eğlenceli bir serginin odak noktası: Uygun adı “Baskı Altında” olan bu sergi, şu anda Nürnberg'deki DB Müzesi'nde sergileniyor. Sekiz konu alanına ayrılan 150'den fazla sergi, milyonlarca gezginin hayatını kolaylaştıran ancak üzerinde konuşulması uygun görülmeyen konulardan biri olan tuvalet kabinine ışık tutuyor.
İniş borulu tuvaletlerle ilgili sorunlar
Sergi sayesinde, başlangıçta aristokrat kalçalar hakkında orta sınıf kalçalardan çok daha fazla yaygara çıkarıldığını öğreniyorsunuz: Bavyera Kralı II. Ludwig'in salon vagonlarında ve Avusturya saray treninde, kovalı gösterişli klozetler. daha çok bir tahtı andıran, ancak mobil bir ek bina gibi olmayan bir şekilde kuruldu. Reich Şansölyesi Otto von Bismarck'ın vagonu bir tuvalet ve İngiliz porseleninden yapılmış bir lazımlık ile donatılmıştı; camın arkasından hayranlıkla izlenebilir.
Reich Şansölyesi Bismarck imzalı dekoratif kenarlı çömlek
Kaynak: Uwe Niklas
1860'lı yıllara kadar “kokusuz mandallar” sıradan gezginlerin kullanımına sunulmuştu. Bunlar genellikle vagonun sonuna yerleştirilen ve yalnızca dışarıdan erişilebilen çukur tuvaletlerdi.
19. yüzyılın sonlarından kalma, tuvaleti ve ek binası olan bagaj arabası
Kaynak: Uwe Niklas
1904'ten kalma üçüncü sınıf bölmeli araba, tuvalet sağdan üçüncü kapının arkasına gizlenmişti
Kaynak: SDTB, C. Kirschner, Google
Popüler değildi çünkü bunlara yalnızca bir tren istasyonunda durarak ulaşılabilirdi ve bir sonraki istasyona kadar tuvalet kabininde oturmak gerekiyordu. Düşen dışkılar toplanarak özel vagonlarla kırsal bölgeye taşınıyor ve orada bertaraf ediliyordu.
1899'dan itibaren Bavyera Kraliyet Devlet Demiryollarının dışkı taşıma vagonu
Kaynak: Uwe Niklas
19. yüzyılın sonunda kompartımanlı vagonların yerini yan koridorları olan binek otomobiller aldı; bu, sonunda yolculuk sırasında sınıflar arası yolcu taşımacılığını kolaylaştırmayı mümkün kıldı. Aynı zamanda çukur tuvaletlerin yerini 2000'li yılların başına kadar kullanılan iniş borulu tuvaletler aldı.
1970'lerden kalma bir Deutsche Bundesbahn arabasındaki iniş borulu tuvalet
Kaynak: DB Müzesi, MAN arşivi
Yolcuların tren istasyonlarındaki atıklarıyla ray yatağını gübrelememesi için tuvalet kabinlerine “İstasyonlarda kalındığında tuvaletler kullanılamaz” uyarı levhaları yerleştirildi. Serginin proje yöneticisi Benjamin Stieglmaier, arkasındaki mekaniğin alt alandaki konforda sofistike bir artış sağladığını şöyle açıklıyor: “Tuvalet kapağı açıkken, iniş borusunun alt kısmındaki kapak kapanıyordu; böylece gezgin aşağıdan herhangi bir rüzgar var.”
Tren istasyonlarında iniş borulu tuvaletlerin kullanımını yasaklayan tipik işaret
Kaynak: Graef Medya
Ancak kapak açıldığında her zaman sorunlar yaşanıyordu. “İniş borulu tuvaletler ve su sifonları” konusu, tuvalete derinlemesine bir bakış sunuyor: Kiel Kanalı'na giden Hochdonn demiryolu yüksek köprüsünün altında yaşayan bir ev sahibinin durumunu anlatıyor. Bahçesinde düzenli olarak yolcuların köprüden geçerken işlerini yaptığı trenlerden düşen dışkı ve DB logolu tuvalet kağıdı buluyordu. Dışkı yağmurundan rahatsız olan Schleswig-Holsteiner, Deutsche Bahn'a dava açtı ve 1995 yılında davayı kazandı.
Bu, DB'nin yavaş yavaş tanıttığı vakumlu tuvaletlerin zaferinin başlangıcı oldu. 1990'lardan bu yana, hem içten yanmalı motorlarda hem de bölgesel trenlerde tüm yeni demiryolu araçları yıkanmak yerine süpürülüyor. Dışkılar birkaç günde bir boşaltılan bir toplama tankına atılıyor. Stieglmaier, “DB artık planlandığı gibi açık tuvaletli trenler işletmiyor” diyor. “Fakat iniş borulu tuvaletler konusunda genel bir yasak yok; örneğin tarihi müze trenlerinde hâlâ mevcutlar.”
Trenlerdeki tuvaletler kaçakçıların ve casusların ilgisini çekti
Serginin “Kapalı Kapılar Ardındaki Gizli Şeyler” bölümünde serginin tuvalet kenarından sunduğu manzara heyecan verici. Çünkü tren tuvaleti, trende yolcular için kilitlenebilir tek yerdi ve hala da öyledir ve insanları tuvaleti kendilerini rahatlatmak dışında amaçlarla kullanmaya her zaman çekmiştir.
Kaçakçılar, casuslar ve muhalefet üyeleri arasında, örneğin esrar, döviz veya yasak mesajların gizli taşınması nedeniyle popüler olmasının nedeni de budur. Örneğin, 1942'de Reichsbahn tuvaletinde bulunan, Nazi direnişine ait “Sovyet Rusya'ya karşı savaş, Hitler'in Alman halkına karşı savaşıdır” yazılı bir broşür gösteriliyor.
Gelecekteki Doğu Almanya gümrük memurları için kaçakçılığın saklandığı yerleri göstermek için kullanılan tren tuvaletinin eğitim modeli
Kaynak: Graef Medya; DB Müzesi
Serginin en şaşırtıcı yanı ise tren tuvaletlerinin bile siyasi baskılara sahne olduğunu göstermesi. Yani Doğu Almanya'da. Spesifik olarak, tuvalet bölmelerinin casus cihazlarla kısmen izlendiği devlet güvenliğiyle ilgili; Sergilenen Stasi belgeleri de bunu kanıtlıyor. İlk bakışta zararsız bir oyuncak gibi görünen el yapımı tren tuvaleti modeli özellikle haindir.
ayrıca oku
Aslında bu, tuvalet kabininin üzerindeki çatıdaki boşluk da dahil olmak üzere olası GDR gümrük memurlarına olası saklanma yerlerini açıkça göstermek için kullanılan bir eğitim yardımıdır. Stasi, bölgeler arası trenlerle Batı'dan Doğu Almanya'ya kitap ve gazete makalesi kaçakçılığını önlemek ve Cumhuriyet'ten ters yönde kaçma girişimlerini engellemek istiyordu.
Stasi ve komünist diktatörlüğün bir daha asla görülmeyecek şekilde dünya tarihinin orklarında yer alması ne güzel.
“Baskı Altında” 2025 baharına kadar Nürnberg'deki DB Müzesi'nde sergilenecek. Giriş 9 avro, 17 yaşına kadar çocuklar için 5 avro (dbmuseum.de).
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Gezginler kelimenin tam anlamıyla kendilerini toparlamak ve bir sonraki tren istasyonunda durana kadar işlerini ertelemek zorunda kaldılar; burada platform mandalları ve pisuarlar olarak adlandırılan yerlere hızla dışkılayabileceklerdi. Bunu başaramayanlar yolculuk sırasında bir botu veya şapkayı priz olarak kullanabilirdi.
Demiryolu ağı genişledikçe ve tren güzergahları uzadıkça sorun hızla daha da kötüleşti. Bu nedenle, 1855 gibi erken bir tarihte, bir Fürth doktoru “Ärztlichen Intelligence-Blatt”ta her trene bir “kalkış vagonu” takılmasını talep etmişti, aksi takdirde demiryollarında zorunlu “dışkı ve idrar tutulması” trenlerin zarar görmesine yol açacaktı. yolcuların sağlığı.
Tren tuvaletinin şimdiye kadar büyük ölçüde keşfedilmemiş tarihine ait bu ve diğer keskin ayrıntılar artık eğlenceli bir serginin odak noktası: Uygun adı “Baskı Altında” olan bu sergi, şu anda Nürnberg'deki DB Müzesi'nde sergileniyor. Sekiz konu alanına ayrılan 150'den fazla sergi, milyonlarca gezginin hayatını kolaylaştıran ancak üzerinde konuşulması uygun görülmeyen konulardan biri olan tuvalet kabinine ışık tutuyor.
İniş borulu tuvaletlerle ilgili sorunlar
Sergi sayesinde, başlangıçta aristokrat kalçalar hakkında orta sınıf kalçalardan çok daha fazla yaygara çıkarıldığını öğreniyorsunuz: Bavyera Kralı II. Ludwig'in salon vagonlarında ve Avusturya saray treninde, kovalı gösterişli klozetler. daha çok bir tahtı andıran, ancak mobil bir ek bina gibi olmayan bir şekilde kuruldu. Reich Şansölyesi Otto von Bismarck'ın vagonu bir tuvalet ve İngiliz porseleninden yapılmış bir lazımlık ile donatılmıştı; camın arkasından hayranlıkla izlenebilir.
Reich Şansölyesi Bismarck imzalı dekoratif kenarlı çömlek
Kaynak: Uwe Niklas
1860'lı yıllara kadar “kokusuz mandallar” sıradan gezginlerin kullanımına sunulmuştu. Bunlar genellikle vagonun sonuna yerleştirilen ve yalnızca dışarıdan erişilebilen çukur tuvaletlerdi.
19. yüzyılın sonlarından kalma, tuvaleti ve ek binası olan bagaj arabası
Kaynak: Uwe Niklas
1904'ten kalma üçüncü sınıf bölmeli araba, tuvalet sağdan üçüncü kapının arkasına gizlenmişti
Kaynak: SDTB, C. Kirschner, Google
Popüler değildi çünkü bunlara yalnızca bir tren istasyonunda durarak ulaşılabilirdi ve bir sonraki istasyona kadar tuvalet kabininde oturmak gerekiyordu. Düşen dışkılar toplanarak özel vagonlarla kırsal bölgeye taşınıyor ve orada bertaraf ediliyordu.
1899'dan itibaren Bavyera Kraliyet Devlet Demiryollarının dışkı taşıma vagonu
Kaynak: Uwe Niklas
19. yüzyılın sonunda kompartımanlı vagonların yerini yan koridorları olan binek otomobiller aldı; bu, sonunda yolculuk sırasında sınıflar arası yolcu taşımacılığını kolaylaştırmayı mümkün kıldı. Aynı zamanda çukur tuvaletlerin yerini 2000'li yılların başına kadar kullanılan iniş borulu tuvaletler aldı.
1970'lerden kalma bir Deutsche Bundesbahn arabasındaki iniş borulu tuvalet
Kaynak: DB Müzesi, MAN arşivi
Yolcuların tren istasyonlarındaki atıklarıyla ray yatağını gübrelememesi için tuvalet kabinlerine “İstasyonlarda kalındığında tuvaletler kullanılamaz” uyarı levhaları yerleştirildi. Serginin proje yöneticisi Benjamin Stieglmaier, arkasındaki mekaniğin alt alandaki konforda sofistike bir artış sağladığını şöyle açıklıyor: “Tuvalet kapağı açıkken, iniş borusunun alt kısmındaki kapak kapanıyordu; böylece gezgin aşağıdan herhangi bir rüzgar var.”
Tren istasyonlarında iniş borulu tuvaletlerin kullanımını yasaklayan tipik işaret
Kaynak: Graef Medya
Ancak kapak açıldığında her zaman sorunlar yaşanıyordu. “İniş borulu tuvaletler ve su sifonları” konusu, tuvalete derinlemesine bir bakış sunuyor: Kiel Kanalı'na giden Hochdonn demiryolu yüksek köprüsünün altında yaşayan bir ev sahibinin durumunu anlatıyor. Bahçesinde düzenli olarak yolcuların köprüden geçerken işlerini yaptığı trenlerden düşen dışkı ve DB logolu tuvalet kağıdı buluyordu. Dışkı yağmurundan rahatsız olan Schleswig-Holsteiner, Deutsche Bahn'a dava açtı ve 1995 yılında davayı kazandı.
Bu, DB'nin yavaş yavaş tanıttığı vakumlu tuvaletlerin zaferinin başlangıcı oldu. 1990'lardan bu yana, hem içten yanmalı motorlarda hem de bölgesel trenlerde tüm yeni demiryolu araçları yıkanmak yerine süpürülüyor. Dışkılar birkaç günde bir boşaltılan bir toplama tankına atılıyor. Stieglmaier, “DB artık planlandığı gibi açık tuvaletli trenler işletmiyor” diyor. “Fakat iniş borulu tuvaletler konusunda genel bir yasak yok; örneğin tarihi müze trenlerinde hâlâ mevcutlar.”
Trenlerdeki tuvaletler kaçakçıların ve casusların ilgisini çekti
Serginin “Kapalı Kapılar Ardındaki Gizli Şeyler” bölümünde serginin tuvalet kenarından sunduğu manzara heyecan verici. Çünkü tren tuvaleti, trende yolcular için kilitlenebilir tek yerdi ve hala da öyledir ve insanları tuvaleti kendilerini rahatlatmak dışında amaçlarla kullanmaya her zaman çekmiştir.
Kaçakçılar, casuslar ve muhalefet üyeleri arasında, örneğin esrar, döviz veya yasak mesajların gizli taşınması nedeniyle popüler olmasının nedeni de budur. Örneğin, 1942'de Reichsbahn tuvaletinde bulunan, Nazi direnişine ait “Sovyet Rusya'ya karşı savaş, Hitler'in Alman halkına karşı savaşıdır” yazılı bir broşür gösteriliyor.
Gelecekteki Doğu Almanya gümrük memurları için kaçakçılığın saklandığı yerleri göstermek için kullanılan tren tuvaletinin eğitim modeli
Kaynak: Graef Medya; DB Müzesi
Serginin en şaşırtıcı yanı ise tren tuvaletlerinin bile siyasi baskılara sahne olduğunu göstermesi. Yani Doğu Almanya'da. Spesifik olarak, tuvalet bölmelerinin casus cihazlarla kısmen izlendiği devlet güvenliğiyle ilgili; Sergilenen Stasi belgeleri de bunu kanıtlıyor. İlk bakışta zararsız bir oyuncak gibi görünen el yapımı tren tuvaleti modeli özellikle haindir.
ayrıca oku
Aslında bu, tuvalet kabininin üzerindeki çatıdaki boşluk da dahil olmak üzere olası GDR gümrük memurlarına olası saklanma yerlerini açıkça göstermek için kullanılan bir eğitim yardımıdır. Stasi, bölgeler arası trenlerle Batı'dan Doğu Almanya'ya kitap ve gazete makalesi kaçakçılığını önlemek ve Cumhuriyet'ten ters yönde kaçma girişimlerini engellemek istiyordu.
Stasi ve komünist diktatörlüğün bir daha asla görülmeyecek şekilde dünya tarihinin orklarında yer alması ne güzel.
“Baskı Altında” 2025 baharına kadar Nürnberg'deki DB Müzesi'nde sergilenecek. Giriş 9 avro, 17 yaşına kadar çocuklar için 5 avro (dbmuseum.de).
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.